GÜBRELER VE ÖZELLİKLERİ

Gübreler ikiye ayrılır; 

1-Ticaret Gübreleri, 

2- Organik Gübreler

TİCARET GÜBRELERİ

İçindeki bitki besin maddesinin çeşidine göre dörde ayrılır; 

a- Azotlu Gübreler 

b- Fosforlu Gübreler 

c- Potasyumlu Gübre 

d- Kompoze Gübreler

Azotlu Gübreler: Yurdumuzda en çok kullanılanlar; Amonyum sülfat(şeker),Amonyum nitrat, Üre.

Amonyum sülfat: Halk arasında şeker gübresi de denir. Gübrenin kendisi asit karakterli olduğu için nötr ve alkali yani kireçli topraklarda rahatlıkla kullanılabilir.

Amonyum nitrat: Piyasada kireçli ya da saf olarak bulunur. İçinde bulunan azot besin maddesinin yarısı amonyum yarısı nitrat halde olduğundan bitki her ikisinden de rahatlıkla yararlanır.

Üre: İçinde ağırlığının yarısına yakın %46 saf azot bulunduğundan diğer gübrelere göre azotça daha zengindir.

Fosforlu Gübreler: Triple süperfosfat

Potasyumlu Gübreler: Potasyum sülfat, Potasyum klorür.

Kompoze Gübreler: Birden fazla bitki besin maddesini bir arada bulunduran gübrelerdir.

Örnek, Diamonyum fosfat.

ORGANİK GÜBRELER

Çiftlik gübresi, yeşil gübre, şerbet, kompost, kümes hayvanları gübresi sayılabilir. Organik gübrelerin ticaret gübrelerinden farkı, toprağa organik madde ilavesi yaparak toprak kalitesinin uzun vadede artırılmasını sağlamasıdır.

Ahır Gübresi: Çiftlik gübresi de denen ahır gübresi ziraatte kullanılan bütün hayvanların katı dışkıları, idrarlarının yataklıkla karışımından ibarettir. Toprağa organik madde ve besin sağlar. Bu özelliği ile toprağın fiziksel, kimyasal ve biyolojik özelliklerine etki eder. Toprağm organik madde miktarını arttırır, su tutma kapasitesini yükseltir, havalanmayı sağlar ve toprak erozyonuna karşı korur.

Şerbet: Hayvanların idrarı ile gübreliğe düşen yağmur suları ve bu suların eriterek sürüklediği maddelerin, gübreliğin yanma yapılan şerbet kuyusunda toplanması ile elde edilen siyah renkli sıvıdır. Şerbetin kullanılmadan önce 2-4 misli su ile seyreltilmesi gerekir. Yağmur yağdıktan sonra ve akşamüstü şerbetin verilmesi uygundur.

Kompost: Budama artığı, sap, saman, yaprak döküntülerini ihtiva eder. Bunlar 1 cm çapında küçük parçalara ayrılır. Toprağa bir çukur açılır. Çukurun en dibine birkaç cm bahçe toprağı serilir. Bunun üzerine bu parçacıklar serilir. Gübre ve kireç ilavesi yapılarak sulanır. Yine aynı yöntemle 1 -2 metre derinliğindeki çukur doldurulur. Yaklaşık 6-8 ay sonra kompost olgunlaşmış olur. Sonra bu kompost elekten geçirilir. Böylece organik maddece zengin, zararlı maddelerden ari temiz toprak-humus karışımı hazırlanmış olur.

Yeşil Gübre: Herhangi bir bitkinin yetiştirilip henüz yeşilken toprağa karıştırılması sonucu sağlanan gübreleme işlemidir. Bitkinin toprak üstü akşamının iyice geliştiği proteince zengin olduğu çiçekte iken toprağa gömmek en iyi sonucu sağlar,

GÜBRE VERME ZAMANI VE ŞEKLİ

Gübrelerin verilme şekilleri toprak özelliklerine, bitki cinsine ve iklime göre değişir.

Azotlu gübreler toprakta çok hareketli olduğundan yağmurlarla veya sulama suyuyla yıkanabildiği gibi gaz haline geçerek uçup gidebilmektedir. Bu nedenle gübrenin tamamını ekim veya dikimde vermeyip bitkinin büyüme evreleri dikkate alınarak birkaç defada verilmesi uygundur. Fosforlu ve potasyumlu gübreler ekim veya dikimden hemen önce verilerek kök bölgesine karıştırılması sağlanmalıdır.