PİCEA PUNGENS (Mavi Ladin)

Çoğunlukla 30 m.'ye kadar boylanan, dalları yatay yönde uzanan, kalın dallı, konik tepeli, piramidal bir ağaçtır. Genç sürgünleri kalın, koyu sarımtırak, esmer ve çıplaktır. İğne yapraklarının uçları sivri ve batıcıdır. Yaprak yeşil-mavi, yeşil-gümüşi beyaz renklidir. İğne yaprakları döküldüğünde veya koparıldığında çıkıntı bırakır. Kozalakları taze iken yeşilimsi, olgunlaşınca saman sarısı renklidir. Güneşli, kuru, fakir topraklarda bile yetişir. Kış soğuklarına karşı dayanıklı olduğu gibi yaz kuraklığından da az etkilenir. Üretimi tohum, çelik ve aşı ile yapılır.

PİCEA ABÎES (Avrupa Ladini)

45-50 m. boya ulaşabilen ağaçlardır. İbreleri parlak yeşil renkli, sivri uçlu ve dört köşelidir. Her yüzünde stoma çizgisi vardır. Olgunlaşan kozalak dağılmaz, yeşil ya da kırmızı renklidir. Nem isteği yüksek, ısı isteği azdır. Yaz kuraklığına, zehirli gazlara karşı duyarlıdır. Değişik topraklarda yetişebilir. Tohum ile üretilir.

JUNİPERUS HORİZONTALİS (Yatık Ardıç)

40 cm. boy, 2 m. tepe yapar. Devrik dadan yatay şekilde uzanır. Yapraktan pufsa, küçük ve mavimsi yeşil renklidir. Mavimtırak renkli kozalaktan 2 cm. çapındadır. Güneşli ve yan gölge yerlerde ve kuru nemli topraklarda yetişir Çelik ve aşı ile üretilir.

JUNİPERUS SABİNA (Sabin Ardıcı)

4 m. kadar boylanan, eğri gövdeli, boylu çalı veya yerde sürünen yatık bir çalıdır. Gövde kabuğu yaştı bitkilerde kırmızı veya kahverengi renginde olup levhalar şeklinde kavlar. Yaprakları iğnemsidir, daha sonra pulsu yapraklara dönüşür. Yaprakları ovulduğu zaman kokar. Üzümsü kozalakları küre biçiminde olup, olgunlaşınca kaim kabuklu tohum taşırlar.

Cupressocyparis leylandii (Melez Servi)

Yapraklar herdem yeşil, 4 köşeli ve koyu yeşil renktedir. Koparıldığında hoş bir koku yayar. Sürgünler ince ve narindir.

15 m.'ye kadar boylanabilen, 7 m.'ye kadar taç çapı yapabilen, konik yapıda, sık dokulu ağaç formlu bitkilerdir.

CUPRESSUS SEMPERVİRENS PYRAMİDALİS (Akdeniz Piramidal Servi)

Akdeniz Cypress olarak ta bilinir. Akdeniz'in etrafında ki alanlarda bulunur. Libya ile İran arasındaki çoğu yerde ve İsviçre de görülür. İtalya'ya yerli ağaç olmasına İtalyan selvi olarak bilinir. Ancak yoğun orada yetiştirilmektedir.

İĞNE YAPRAKLI AĞAÇ, AĞAÇÇIK VE ÇALILAR

İĞNE YAPRAKLI AĞAÇ, AĞAÇÇIK VE ÇALILAR

1. ABİES CONCOLOR (Gümüşi Göknar)

2. ABİES NORDMANNİANA (Uludağ Göknarı)

3. CEDRUS LİBANİ (Lübnan Sediri)

4. CHAMAECYPARİS (YALANCI SERVİ)

5. CUPRESSUS SEMPERVİRENS PYRAMİDALİS (Akdeniz Piramidal Servi) 

6. Cupressocyparis leylandii (Melez Servi)

7. JUNİPERUS SABİNA (Sabin Ardıcı)

8. JUNİPERUS HORİZONTALİS (Yatık Ardıç)

9. PİCEA ABÎES (Avrupa Ladini)

10. PİCEA PUNGENS (Mavi Ladin)

CHAMAECYPARİS (YALANCI SERVİ)

CHAMAECYPARİS (YALANCI SERVİ)

60 m .'ye kadar boylanabilen, sürgünleri ve yapraklan ovuşturulduğu zaman reçine ile karışık maydanoz kokusuna benzer bir koku veren bir ağaçtır. Erkek çiçekleri küçük bir kozalak halinde önceleri siyah veya koyu mor, sonraları kırmızıdır. Dişi kozalaklar 8 mm. çapında ve küre şeklindedir, önceleri mavi-yeşil sonradan kahverengidir. Her türlü toprakta yetişir ve kış soğuklarına karşı dayanıklıdır.

CEDRUS LİBANİ (Lübnan Sediri)

CEDRUS LİBANİ (Lübnan Sediri)

Ülkemizde çok geniş yayılımı vardır. 40 m. boylanan, 2 m. gövde çapında, önce piramit sonra yayvan bir tepe yapan, çok yaşayan anıt ağaçlarındandır. Gövdeyle hemen hemen 90 derecelik bir açı yaparak çıkan yan dalları vardır. İğne yapraklan koyu yeşil, sert ve batıcıdır. 10-15 adeti rozet yaprak oluşturur. Kozalakları 3-10 cm. uzunluğunda ve silindiriktir. Akdeniz ikliminin serin kesimlerinde ve güneşli ortamlarda iyi gelişir. Tohumla, çelikle ve aşı ile üretilir.

YAPRAKLI SÜS ÇALILARI, SARILICI VE YER ÖRTÜCÜLER

1. BERBERİSTHUMBERGİİ (Kadın Tuzluğu)

2. BUDDELİA DAVİDİİ (Kelebek Çalısı)

3. BUXUS SEMPERVİRENS (Adi Şimşir)

Uludağ Göknarı

Uludağ Göknarı 

(Abies nordmanniana subsp. bornmulleriana)

Ülkemizde en çok kullanılan göknar türüdür. 20*25 m. boy ve 6 m. konik tepe yapar. İğne yaprakları koyu yeşil, uçlan küt, alt yüzünde çift beyaz çizgilidir. Kopanldtğında sürgün üzerinde çukur şeklinde iz bırakır. 15-20 cm. uzunluğunda kozalakları silindir. Ak Deniz ikliminde ve serin kuzey yamaçlarda iyi gelişir. Tohumla üretilir.

Toprağa Sarılın

Toprağa Sarılın!

Artık üreten toplum yerine büyük çoğunlukla tüketen toplum olduk. Hayatımız genel manada  dört duvar arasında geçmektedir. Toprak görmek artık şehir merkezlerinde nerdeyse mümkün değil. Ağacı, çiçeği ya uzaktan seyrediyoruz yada bahçemizde küçük bir saksımız var. Nefes alabilmek için küçük parklara kaçışıyoruz. Hava ve gürültü kirliliği, yaşamın getirdiği stres, kötü komşuluk ilişkileri... 100m2 evlerde yarı açık ceza evi modundayız. Televizyon dizileri gayri ahlaki, reklamlar sürekli tüketime yönelik, göremediğimiz 100 lerce tehlikede cabası. Her dizi villalarda jiplerde geçiyor, çocuklarımız dışarıdaki hayatı böyle sanıp onlara özeniyor. Artık kuruyemiş dükkanlarında bile uyuşturucu satılıyor. Kanunlar yetersiz, ceza almıyorlar. Bir yakalanan o işi bırakacağı yere daha da büyütüyor. Ama daha fazla tedbir alıyor.

Kimyasal Zirai Zehirler

O kadar çok zirai ilaç, zehir kullanılıyor ki; ince düşünmesek GDO'lu tohumları üretenlere hak vereceğiz. GDO’ lu tohumları üretenler, zirai ilaçlardan daha az zararlıdır diyorlar. Ama asıl tehlikeli olan niyetleri ise dünyada ekilen dikilen her şeyin patentini alıp satarak para kazanmak, tüm dünyayı kendilerine muhtaç hale getirmek.

Kimyasal Gübreler Tarım Arazilerini Çoraklaştırıyor!

Kimyasal Gübreler Tarım Arazilerini Çoraklaştırıyor!

“Dimyata pirince giderken evdeki bulgurdan olmak.” diye bir atasözü vardır. Bu gidişle ne Dimyat kalacak, ne pirinç, nede bulgur.

İnsanoğlu teknolojiyi işlerini kolaylaştırmak, daha kolay para kazanmak, daha fazla…, daha fazla…. İçin kullanmaktan vaz geçip, daha fazla korumak için kullanmadığı sürece artık hiçbir şeyi düzeltemeyiz. Kimyasal gübreler daha fazla verim için kullanılırken artık ekildiği toprağı çöl haline getiriyor. Sebep olduğu hastalıkları daha önce anlatmıştım. Ancak yakında ekilecek toprak bırakmayacak.

Kimyasal Gübreler Kanser Yapar!

Kimyasal Gübreler Kanser Yapar!

Ülkemizde 1960 yıllardan önce kimyasal gübre kullanımı hiç yok denilecek kadar azmış. Ekinler bakımsızlıktan fazla büyümezmiş. Orakla biçmek suretiyle buğdayı hasat ederlermiş. Benzer üretim ve hasat yöntemleri tükettiğimiz hemen hemen her grup meyve, sebze, bakliyat vb. tip tarım ürününde günümüzde çok değişmişitir. Bu değişimin kolaylık sağladığı kesin ancak sağlığımız açısından ele alındığında durumun pekte öyle olmadığı açık. 

ABİES CONCOLOR (Gümüşi Göknar)

ABİES CONCOLOR (Gümüşi Göknar)

30-40 m. boyunda, 1 metre gövde çapında, konik tepeli, aşağıdan tepeye doğru sık ve bol dallanma gösteren bir ağaçtır. Genç sürgünleri altuni yeşil, yaprakları tırpan biçiminde dar ve uç kısımları küt, alt yüzü mavimsi gridir. Kozalakları silindirik, pulları önce yeşil sonra kahverengidir. Güneşli, yarı gölge yerlerde yetişir. Don, kuraklık ve kirli havaya dayanıklıdır. Tohum ve aşı ile üretilir.

YUCCA FLAMENTOSA (Avize Çiçeği)

YUCCA FLAMENTOSA (Avize Çiçeği)

Ülkemizde ılıman yörelerimizde rahatlıkla yetişir. İç Anadolu Bölgesinde de korunmuş alanlarda gruplar halinde kullanılır. 2,5 m. boyunda bir bitkidir. Yaprakları yukarı doğru dik ve yaygın, dar mızraksı şeklinde, etli, mavimsi yeşil renklidir. Krem beyazı çiçekleri 5 cm. boyundadır ve bunların birçoğu biraraya gelerek 1-3 m. yüksekliğinde dik duran salkım durumundadır. Yaz sonunda çiçek açar ve tohumla üretilir.

WİSTERİA SİNENSİS (Mor Salkım)

WİSTERİA SİNENSİS (Mor Salkım)

Ülkemizde çok kullanılan yaprağını döken bir tırmanıcıdır. Yaprakları koyu yeşil renkli, yumurta şeklindedir.Çiçekleri, menekşe mavisi veya mavimsi mor renkli, kokuludur. Yaz başlarında çiçeklenir. Güneşli ve yan gölge alanları sever, soğuğa karşı dayanıklıdır. Yaz ve sonbaharda daldırma ile ilkbahar- yaz aylarında çelikle üretilir.

VİBURNUM TİNUS (Herdem Yeşil Kartopu)

VİBURNUM TİNUS (Herdem Yeşil Kartopu)

Ülkemizde doğal olarak yetişen 1-4 m. boylanabilen herdem yeşil bir çalıdır. Koyu yeşil, parlak renkli, oval yaprakları ile metalik mavi-siyah, çekirdekli sulu meyveleri vardır. İlkbaharda beyaz çiçek açar. Soğuğa karşı az dayanıklıdır. Yarı odunlaşmış çeliklerle yaz aylarında, sonbaharda ise tohumla üretilir.

RİBES AUREUM (Frenk Üzümü- Bektaşi Üzümü)

RİBES AUREUM (Frenk Üzümü- Bektaşi Üzümü)

2 m.'ye kadar boylanabilen kışm yaprağını döken bir çalıdır. Yaprakları, yuvarlak-böbreksi biçimde, 3-5 topludur. Yaprak ayasının üst yüzü ve alt yüzü çıplak ya da bazen hafif tüylüdür. Sarı renkli çiçekler Nisan- Mayıs aylarında, 5-15 tanesi bir arada çiçek açar. Meyve yuvarlak, koyu kırmızı, kahverengi-moryâda siyaha yakın olup tadı ekşidir. Sarı renkli çiçekleri dolayısıyla park ve bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirebilmekle beraber daha çok Frenk üzümü meyvesi yetiştirmek için, altlık olarak kullanılır. Tohum ve çelikle üretilir.

ATEŞ DİKENİ

ATEŞ DİKENİ

3 m. boylanabilen dikenli, herdem yeşil bir çalıdır. Genç sürgünleri gri tüylüdür. Yaprakları mızraksı, ters yumurtamsı, kenarları dilimli dişli, alt yüzü gençken tüylüdür. Meyveleri küre biçiminde, olgunlaşınca kırmızı, sarı veya portakal sarısına dönüşür. Meyveler bitki üzerinden dökülünce budanır. İlkbahar sonları veya yaz başında alman odunlaşmış çelikle üretilir.

PUNİCA GRANATUM (Süs Narı)

PUNİCA GRANATUM (Süs Narı)

Ege ve Akdeniz bölgesinde ufak ağaççık, İç Anadolu Bölgesi'nde ise korunmuş alanlarda çalı formundadır. Oval renkli, koyu yeşil olan yaprakları, sonbaharda sarı renklidir. Yaz sonu, sonbahar başında çiçek açar. Çiçekleri huni şeklinde kırmızı veya turuncu renklidir. Meyveleri önce yeşil sonra kırmızı renk alır. Grup halinde veya tek olarak rahatlıkla kullanılabilir. Tohumla üretilir.

PARTHENOCİSSUS QUİNQUEFOLİA (Amerikan Sarmaşığı)

ARTHENOCİSSUS QUİNQUEFOLİA (Amerikan Sarmaşığı)

Hızlı büyüyen ve yaprağını döken ideal bir sarıkçıdır. Yaprakları elin parmaklarına benzer. İlkbaharda ilk çıkan yapraklar eflatun renktedir. Büyüdükçe koyu yeşile döner. Sonbaharda kırmızı ve turuncu renkleri ile dikkat çekerler. Mavi-siyah meyveleri vardır. Güneşli ve yarı gölge ortamlarda, nemli topraklarda iyi yetişir, ilkbahar başında budanabilir. Çelikle üretilir.

MAHONİA AQUİFOLİUM (Sarı Boya Çalısı)

MAHONİA AQUİFOLİUM (Sarı Boya Çalısı)

1 m. boylanan, gösterişli bir çalıdır. Yaprakları 5-9 yaprakçıktan oluşmuş, kenarları dikenli ve dişlidir. Üst yüzü parlak yeşil, sert, kaim, tazeyken genellikle kırmızı, dökülmeden önce koyu kırmızı renge dönüşür. Nisan-Mayıs'ta sarı renkte çiçek verir. Olgun meyveleri mavimsi-siyah renkte ve gösterişlidir. Gölge ve yan gölge alanlarda iyi gelişir. Yaprak tomurcuklarıyla ya da yarı odunlaşmış çelikle, yaz veya sonbaharda ise tohumla üretilir.

LONİCERA CAPRİFOLİUM (Keçi Kulağı Hanımeli)

LONİCERA CAPRİFOLİUM (Keçi Kulağı Hanımeli)

Ülkemizin her yerinde rahatlıkla yetiştirilen bir sarılıcı türdür. Mayıs-Haziran ayında açan çiçekler, sarımsı-beyaz renklidir. Yaprakları sonbaharda mercan kırmızısı rengini alır. Yarı gölge ortamları sever, budanabilir. Çelik ve tohumla üretilir.

LONİCERA TATARİCA (Tatar Hanımeli)

LONİCERA TATARİCA (Tatar Hanımeli)

3,5 m. boy, 3 m. çap yapabilen, yaprağını döken bir çalıdır. Koyu yeşil yapraklıdır. Küçük pembe veya beyaz güzel kokulu çiçekleri, ilkbahar sonu veya yaz başında açar. Yer örtücü veya çit bitkisi olarak kullanılabilir. Budanarak şekil verilebilir. Çelik ve tohumla üretilir.

LİGUSTRUM VULGARE (Kurt Bağrı)

LİGUSTRUM VULGARE (Kurt Bağrı)

Ülkemizde doğal olarak yetişen, küçük yapraklı ve yaprağını döken bir çalıdır. Kısa saplı yapraklar geniş şerit, ters yumurta biçimindedir. Uçları sivri veya küt, kenarları düz, tüysüz, üst yüzü koyu, alt yüzü açık yeşildir. Yapraklarından çoğu kışın dökülmez, ilkbaharda yenileri teşekkül ettikten sonra düşerler. Özümsü meyve, küre şeklinde ve olgunlaştığı zaman parlak siyah renklidir. Her türlü toprak ve ortamda yetişir. L. japonica herdem yeşil türü olup soğuğa daha hassastır. Ligustrum'lar, biri erken ilkbaharda, diğeri yaz başında olmak üzere iki kere budanmaları uygundur. Çelikle üretilir.

LİGISTRUM VULGARE (Kurt Bağrı)

LİGISTRUM VULGARE (Kurt Bağrı)

6-7 m. boylanan, 3 m. tepe yapabilen, yaprağını döken bir çalıdır. Sürgünleri açık pembe-bej renkli, yapraklan kısa saplı ve oval, üst yüzü parlak yeşil, alt yüzündeki damarlar tüylüdür. Yapraklan sürgünlere karşılıklı dizilmiştir. Yaz başında açan çiçekler gül pembe rengindedir. Ilıman iklim bitkisi olmasına rağmen İç Anadolu'da korunmuş alanlarda kullanılır.Tohumla ve çelikle üretilir.

ÇOBAN PÜSTÜLÜ

ÇOBAN PÜSTÜLÜ

4 m. taç yapabilen koyu parlak yeşil ve dikenli yaprakları ile her dem yeşil bir ağaççıktır. Yaprakları deri gibi sert, almaçlı dizili, kenarları seyrek ve keskin dişlidir. Mayıs-Ağustos'ta çiçeklenen bitkinin erkek çiçekleri farklı ağaçlar üzerindedir ve kokuludur. Meyveleri kırmızı renklidir. Yaz sonunda ökçeli çelikle, kalem aşısı ile kolayca üretilir. Ayrıca erkek ağaçlardan toplanan tohumlardan da üretilebilir.

HİBİSCUS SYRİACUS (Hatmi)

HİBİSCUS SYRİACUS (Hatmi)

Yuvarlak tepeli, 2-3 m. boylanabilen kışın yaprağını döken bir çalıdır. Genç sürgünleri tüylü, yaprakları üç loplu, alt ve üst yüzleri çıplaktır. Huni şeklinde beyaz, pembe, eflatun veya kırmızı çiçek açar. Çiçek açma zamanı Temmuz- Eylül'dür. Güneşli ve ılıman bölgelerde yetişmesine rağmen korunmuş alanlarda kullanılabilir. Erken ilkbaharda budanır. Tohumla ve çelikle üretilir.

HEDERA HELİX (Orman Sarmaşığı)

HEDERA HELİX (Orman Sarmaşığı)

Herdem yeşil sarılıcı bir bitkidir. Genç sürgünler ve çiçekleri tüylerle kaplıdır. Yapraklar dar, eliptik, sivri uçlu, 3-5 lopludur. Çiçekleri küçük ve yeşilimsi, meyvesi mavimsi siyahtır. Kökçükleri sayesinde çok iyi tırmanıcı ve sarılıcı özelliği ile duvar örtücü ve yer örtücü olarak, gölge ortamlarda yetiştirilir. Yılda 2-3 kez budanır. Yarı odunlaşmış çeliklerle ve kök daldırmasıyla üretilir.

FORSYTHİA İNTERMEDİA (Altın Çanağı)

FORSYTHİA İNTERMEDİA (Altın Çanağı)

3 m. kadar boylanabilen bir çalıdır. Dalları yukarı doğru açılır ve geniş tepe yapar. Yaprakları yumurtamsı oval biçimde, sarı renkli çan şeklindedir. Çiçekleri yapraklanmadan önce Nisan ayında açar. Bol güneş alan alanlarda iyi yetişir. Budaması çiçeklenmeden sonra, hemen her yıl esas gövdeyi oluşturan dalların !4'lük kısmının budanmasıyla olur. 4 yıldan yaşlı ana sürgünler ise dipten itibaren 10 cm yüksekten budanmalıdır. Çelikle üretilir.

EUONYMUS JAPONİCA (Japon Taflanı)

EUONYMUS JAPONİCA (Japon Taflanı)

Herdem yeşil, 2-3 m. boylanan bir çalıdır. Sürgünlere dizili tomurcuklar uzun ve yeşildir. Yapraklar dar, yumurtamsı, deri gibi kalın, üst yüzü parlak, alt yüzü soluk yeşil renklidir. Çiçekleri yeşilimsi beyazdır ve Haziran-Temmuz aylarında açar. Güneşli ve yarı gölge alanlarda, çeşitli topraklarda yetişir. Çit bitkisi olarak ya da gruplar halinde kullanılır. Taflanların alacalı türleride bulunmaktadır. Yeşil çelikle üretilir.

CORNUS MAS (Kızılcık)

CORNUS MAS (Kızılcık)

5-8 m. boylanan, kışm yaprağını döken boylu bir çalıdır. Yapraklan basit ve geniş damarlıdır. Yapraklanmadan önce açan san çiçekleri vardır. Oval biçiminde sulu meyveleri sonbaharda parlak kırmızı renktedir. Çelikle ve tohumla üretilir.

CORNUS ALBA (Kırmızı Gövdeli Kızılcık)

CORNUS ALBA (Kırmızı Gövdeli Kızılcık)

3 m. boylanabilen sık dallı, kışın yaprağını döken bir çalıdır. Genç dallarının kabuklan kışın veya sonbaharda kırmızı renk alır. Yapraklan karşılıklı dizilmiştir ve uçları sivridir. Yapraklarının üst yüzü parlak yeşil, alt yüzü mavimsi-yeşil renklidir. Sonbaharda kırmızı ya da bakır renginde olur. Sarı-beyaz renginde, yaz başında çiçeklenir. Park ve bahçelerde veya refüjlerde grup halinde kullanılır.

CRATAEGUS MONOGYNA (Beyaz Çiçekli Alıç)

CRATAEGUS MONOGYNA (Beyaz Çiçekli Alıç)

Kışın yaprağını döken 8-10 m. boylanabi len bir çalıdır. Kahverengi, yeşil-kı rm ızı renkteki genç sürgünleri çıplak, dikenleri düz ve tek tektir. Yaprakları 3-7 loblu, üst yüzleri koyu yeşil, ait yüzleri mavi yeşil ve tüylüdür. Mayıs ayında beyaz çiçek açarlar, sonbaharda olgunlaşan kırmızı renkli meyvenin içinde tek tohum bulunur. Genellikle tohumla üretilir.

Yalancı Dağ Muşmulası

Yalancı Dağ Muşmulası

Fazla boylanmayan, 2,5-3 m. dalları ile yerde sürünerek yayılan, yaprağını döken bir çalıdır. Sürgünleri düzgün ve sık bir şekilde iki sıralı sarmal dizilmiştir. Yaprakları geniş eliptik, uçları sivrice, üst yüzü koyu yeşil ve seyrek tüylüdür. Yaprakları sonbaharda portakal sarısı veya kırmızı renge dönüşür. İlkbaharda pembe çiçek açar. Duvar önlerinde veya kaya bahçelerinde kullanılabilir. Bol güneşli yerlerde ve her iklimde çok iyi gelişir. Tohumla üretilir.

COTONEASTER FRANCHETTİ (Dağ Muşmulası)

COTONEASTER FRANCHETTİ (Dağ Muşmulası)

3 m.'ye kadar boylanabilen bir çalıdır. Sürgünleri tüylü, yapraklan eliptik, oval biçimli, üst yüzü tüylü, alt yüzü sarımsı, boz yâda gri beyaz renkli ve sık tüylüdür. Küçük beyaz çiçekleri 5-1 O lu gruplar halindedir. Sarkık formludur. Her iklimde yetişebilen ve güneşli ortamlarda iyi gelişen bir çalıdır. Tohumla, sonbahar sonunda veya ilkbaharda çelikle ya da daldırma yöntemi ile çoğaltılır.

COTONEASTER DAMMERİ (Herdem Yeşil Dağ Muşmulası)

COTONEASTER DAMMERİ (Herdem Yeşil Dağ Muşmulası)

15-30 cm. boylanan, sürgünleri yerde sürünen herdem yeşil çalılardır. Genç sürgünleri tüylüdür. Yapraklan geniş tava biçiminde, koyu yeşil, cilalanmış gibi parlak ve çıplaktır. Alt yüzü soluk yeşil veya gri yeşil renktedir. Çiçekleri beyaz ve teker teker bulunur. Sıcak ve soğuk iklimlerde yetişir. Tohumla çoğaltılır.

COTİNUS COGGYGRİA (Boyacı Sumağı-Peruka Çalısı)

COTİNUS COGGYGRİA (Boyacı Sumağı-Peruka Çalısı)

Çoğunlukla 3-5 m. boylanan, 3-5 m. çap yapan ve kışın yaprağını döken çalılardır. Yaprakları geniş, yumurta şeklinde, üst yüzü koyu, alt yüzü gri-yeşildir. Sonbaharda sarı, kırmızı renklerde görülür. Haziran ve Temmuz'da, sarı çiçeklerinin olduğu dönem fazla önemli değildir. Buna rağmen temmuzdan ekime kadar devam eden çiçek salkımlarının gövdelerinde birden bire ortaya çıkan ve olağan üstü gösterişli olan, yumuşak görünümlü dumana ve pembe peruğa benzeyen, yaprakların üzerinde havada duran bulutlar gibi dumura uğramış çiçek sapları çok ilginçtir. Çiçekleri pembemsi açık kahve renklidir ve salkım şeklindedir. Çekirdekli sulu meyveleri çarpık armut şeklindedir. Gerek yaprakları, gerekse meyveleri kumaşları siyaha boyamakta yararlanılır. Soğuğa dayanıklı, iyi drenajlı, güneşli veya yarı gölge yerlerde tercih edilir. Mart'ta 150-180 cm.'den sonrası budanabilir.Tohum ve çelik ile üretilir.

CHAENOMELES JAPONİCA (Süs Ayvası)

CHAENOMELES JAPONİCA (Süs Ayvası)

En fazla 90 cm. boylanan bir çalıdır. Yaprakları dairesel veya geniş, oval-ters yumurta biçiminde, küt uçlu, kenarları dişli ve yaprağın her iki yüzü çıplaktır. Çiçekleri portakal kırmızısıdır. Ayvaya benzeyen meyvesi yuvarlak veya yumurta biçiminde, yeşil-sarı renklidir. Humusça zengin, iyi drenaj lı, güneşli ya da yarı gölgeli alanlarda iyi yetişir. Çiçeklenmeden hemen sonra budanmalıdır. Yumuşak çelikle, yarı odunlaşmış çelikle, kök çelikle, daldırma yöntemi ve tohumla üretilir.

CAMPSİS RADİKANS (Acem Borusu)

CAMPSİS RADİKANS (Acem Borusu)

12 m.'ye kadar tırmanabilen bir sarmaşık türüdür. Yapraklan 7-11 yaprakçıktan oluşan bileşik yaprak şeklindedir. Çiçekler trampet şeklinde, portakal renkli ya da kırmızıdır. Ağustos, Eylül aylarında çiçeklenir. Güneş gören duvarlar ya da kurumuş ağaçlara tırmanması uygundur. Baharda budama yapılır. Üretimi, odunlaşmış çeliklerle yazın ya da kışın daldırma yöntemi ile üretilir.

BUXUS SEMPERVİRENS (Adi Şimşir)

BUXUS SEMPERVİRENS (Adi Şimşir)

5 m. kadar boylanan herdem yeşil bir çalıdır. Yeşil çit ya da perde olarak kullanıldığı gibi park ve bahçelerde, yarı gölge ve gölge yerlerde grup halinde kullanılabilir. Üretimi yan odunlaşmış çelik ile yapılır.

BUDDELİA DAVİDİİ (Kelebek Çalısı)

BUDDELİA DAVİDİİ (Kelebek Çalısı)

Kışın yaprağını döken 3-5 m. boylanan ve dağınık tepeli bir çalıdır. Çok hızlı büyür, sürgünleri 4 köşeli ve üzeri tüylüdür. Yapraklarının kenarı sık dişli ve sivri uçlu, üst kısım koyu yeşil ve tüylü olmakla birlikte kısa süre sonra dökülür. Alt yüz ise ince beyaz gri tüylüdür. Temmuz-Eylül aylarında eflatun- pembe renkli çiçek açarlar. Rutubetli ve organik maddece zengin topraklarda iyi yetişir. Kuraklığa dayanıklıdır. Her yıl bol çiçek açtırmak için derin budama yapmakta yarar vardır. Budama çiçeklenmeden sonra yapılmalıdır. Yumuşak uç çelikleri ile yaz başında, yarı odunlaşmış yeşil uç ve gövde çelikleriyle yaz sonunda üretilebilir.

BERBERİSTHUMBERGİİ (Kadın Tuzluğu)

BERBERİSTHUMBERGİİ (Kadın Tuzluğu)

Kışın yaprağını döken, 2 m. boylanabilen sık dallı bir çalıdır. Dikenleri basittir. Yaprak ayası, ters yumurta biçiminde, üst yüzü parlak yeşil, alt yüzü boz yeşil renktedir. Nisan ayında açan sarı çiçeklerinin 13 adeti demet ya da basit salkım şeklindedir. Özümsü meyveleri parlak kırmızı renktedir. Her iklimde rahatlıkla yetişebilen bir çalı türüdür. Kırmızı yapraklı türleri park ve bahçelerde grup olarak çok gösterişlidir. Genellikle çelik ve tohumla üretilir.

TİLİA TOMENTOSA (Gümüşi Ihlamur)

TİLİA TOMENTOSA (Gümüşi Ihlamur)

40 m. boylanabilen, 10-12 m. tepe tacı yapabilen, sık dallı bir ağaçtır. Açık yeşil renkli yaprakları yürek biçimindedir. Haziran-Temmuz aylarında sarımsı beyaz renkte 7-10 adeti bir arada sarkan çiçekleri vardır. Yol ağaçlandırmaları ile park ve bahçelerde gruplar halinde kullanılır. Deniz ikliminde ve güneşli yerlerde yetişebildiği gibi kurak yerlerde de yetişebilir. Kirli havaya ve budamaya dayanıklıdır. Tohum ve aşı ile üretilir.

SOPHORA JAPONİCA (Japon Sophorası)

SOPHORA JAPONİCA (Japon Sophorası)

15-20 m. boylanan, 10-15 m. taç yapan, kışın yaprağım döken bir ağaçtır. Dalları uzun, kıvrık ve koyu yeşildir. Yaprakları açık yeşil ve tüylüdür. Sonbaharda açık sarı renk alır. Ağustosla sarımsı-beyaz çiçek açar. Çiçeklerin 7 âdeti ya da fazlası bir arada bulunur. Güneşli ortamlarda, verimli topraklarda yetişir. Tohumla üretilir.

SALİX MATSUDANA (Çin Söğüdü)

SALİX MATSUDANA (Çin Söğüdü)

8-10 m. boy ve dağınık bir tepe yapar. Yaprakları dar ve şeridimsi uzun, kenarları keskin dişlidir. Bazı düz dallan ve sürgünleri uzaklaştırmak gerekir. Çelikle üretilir.

SALİX BABYLONİCA (Salkım Söğüt)

SALİX BABYLONİCA (Salkım Söğüt)

10 m. boylanan sarkık formlu bir ağaçtır. Yaprakları uzun, dar, uçları sivri, üst yüzü mat koyu yeşil, alt yüzü mat-gri-yeşildir. Sıcak ve derin topraklarda ve su kıyılarında iyi yetişir. Fidanlarının tepesine dikimden sonra birkaç yıl uygun budama yaparak biçimlendirmek gerekir. Çelikle üretilir.

SALIK ALBA (Ak Söğüt)

SALIK ALBA (Ak Söğüt)

20-25 m. boy yapan yuvarlak tepeli bir ağaçtır. Gövde kabuğu uzunlamasına çatlaklı, esmer-boz renklidir. Taze sürgünleri, yapraklan ve tomurcukları, ipek gibi yumuşak, beyaz tüylüdür. Yapraklarının üstü gri-mavi-yeşil renklidir. Alt yüzleri gri-beyazdır. Akarsu boylarında ve nemli topraklarda yaşar. Su taşkınlarına 1 -2 ay dayanır. Çelikle üretilir.

ROBİNİA PSEUDOACCACİA (Yalancı Akasya)

ROBİNİA PSEUDOACCACİA (Yalancı Akasya)

20-25 m. boyunda, 8-10 m. tepe tacı yapan bir bitkidir. 7-9 adet oval-eliptik yaprakçıklardan oluşan yaprakların üst yüzü, ekin yeşili, alt yüzü gri-yeşil renkli, sonbaharda san renklidir. Mayıs-Haziranda açan çiçekleri beyaz renkte ve salkım şeklindedir. Bol güneşli, kuru humuslu toprakları sever. Kumlu-taşlı topraklarda daha «yi yetişir. Sonbahar donlarından zarar görür, rüzgara karşı duyarlıdır.